The Definitive Guide to عسل روی پوست

The Definitive Guide to عسل روی پوست

Blog Article

مصرف عسل می تواند علائم را کاهش دهد و به شما کمک کند خواب بهتری داشته باشید.

اما باید توجه داشته باشیم که بسیاری از این خواص هرگز مورد آزمایش قرار نگرفته‌اند و به همین دلیل فاقد ارزش علمی هستند.

مصرف عسل به عنوان ماسک صورت یا به عنوان بخشی از روتین مراقبت از پوست می تواند به ترطیب پوست، کاهش التهاب و جلوگیری از پیری زودرس کمک کند.

همانطور که گفته شد هر عسل بسته به منبع گیاهی که زنبور از آن تغذیه کرده است می‌تواند خواص متنوعی داشته باشد. در زیر خواص برخی از این عسل‌ ها آورده شده است.

این نکته را در نظر داشته باشید که اگر قصد خرید عسل برای بهرمند شدن از خواص درمانی آن را دارید حتما آن را به صورت خام و از یک زنبوردار و یا فروشنده معتمد با برگه آزمایش تهیه کنید.

↑ «چگونه عسل طبیعی را از تقلبی تشخیص دهیم». جامعه خبری تحلیلی الف. ۲۰۲۰-۰۶-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۱-۰۹.

۴. مصرف ۳۰ تا ۴۰ گرم عسل در طول زمان ورزش به ازای هر ساعت ورزش کردن

عسل به لحاظ داشتن برخی مواد تخمیری در تبادلات غذایی و کمک به هضم غذا بالاترین مرتبه را در میان غذاها دارد.

مفید برای عادات ماهیانه دردناک، موثر در درمان عفونت‌های بدن، درمان زخم‌ها و جای آنها، موثر برای بهبود دردهای شکمی و سرفه و گلودرد

عسل، یکی از قدیمی ترین و ارزشمندترین مواد طبیعی تولیدی است که تاریخچه ای حافل از استفاده انسان از آن دارد. این ماده گرانبها توسط زنبورها از شهد گلها جمع آوری می شود و به عنوان یک شیرینی طبیعی و مفید شناخته می شود.

از عصور وسطی تا دوران رنسانس، کتب درمانی و دانشگاه های باستانی از خواص درمانی عسل نوشته شد.

عسل در زندگی روحانی، اجتماعی و اقتصادی مصریان باستان نقش مهمی بازی می‌کرده‌است. از حکایت‌های به‌جا مانده در پرستش‌گاه‌ها و آرامگاه مردگان چنین بر می‌آید که عسل در آن روزگار از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و در سنن قدیمی با اشاره به اهمیت دارویی عسل، به بیماران جهت درمان تجویز می‌شد.

عسل دارای خواص ضد التهابی، آنتی باکتریایی، و آنتی آکسیدانی است که می تواند به تسکین علائم این بیماری ها کمک کند.

در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، click here زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]